2016-05-15

අම්මා කෙනෙකු මිස, නුඹ මගෙ බිරිඳ ලෙස...


පිය සෙනෙහසට පෝස්ට් එකේ සහ මා හා, යා නො හැකිය ගොඩබිමකට පෝස්ට් එකේ නයනේ එක්ක කරපු කතා නිසා තමයි මේ පෝස්ට් එක ලියන්ට මග පෑදුණේ. ඉතින් ඔබට තුති.



අපි මෙහෙම පටන්ගමු. ලෝකෙ ගෝලාකාර යි, මිනිස්සු විවිධාකාර යි කියල අපි කතාවට කියනව. මේ විවිධාකාර මිනිස්සු, එක සමාන අද්දැකීම් වලට මුහුණ දෙන්නෙ ත් විවිධාකාර විදිහට. ඒක යි, මිනිසුන් එක ම අද්දැකීම වුණ ත් වින්දනය කරන විදිහ එකිනෙකාට සාපේක්ෂ වෙන්නෙ.  ඒ සාපේක්ෂතාව හරහා, අප, අපි කිසි දා නො සිතූ, නො පැතූ, අපූර්ව වින්දනාත්මක අන්තයන් වෙත ගෙන යන්නට, ගීතය, එහෙම ත් නැත්තම්, ගේය පද රචකය සමත් වෙනව. එක ම ජීවනාද්දැකීම දෙස විවිධාකර වූ කෝණයන්ගෙන් බලන්නට ත්, ඒ ඔස්සේ අපේ ජීවනාවබෝධය මුහුකුරා ලන්නට ත් සුභාවිත ගීතය හොඳ මගපෙන්වීමක් වන්නෙ ඒ හේතුව නිසා යි. සරලව ම, ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාවට යනව කියන්නෙ අන්න ඒකට යි.